Vanmiddag hoorde ik zowel Tim als Evelien klagen over een stinkende Witje, "hij meurt", wist Tim charmant uit te leggen toen ik vroeg: "hoezo stinkt Witje?" Ik stak mijn neus in zijn vachtje en rook mest, alsof hij op een mesthoop had gelegen. Het deed me ook denken aan jaren geleden, toen mijn vader de kamerplanten mest had gegeven, of had mijn moeder de planten in nieuwe potgrond gezet waar mijn vader koeienmest had gedaan, ik weet het niet precies meer. Maar wel weet ik dat toen de planten voor de eerste keer water kregen de huiskamer naar een koeienstal stonk.
Dus vanavond toen ik tijd had heb ik Witje in bad gedaan, in de keuken. De wasbak gevuld met lekker warm water en ‘iedere dag shampoo’ gebruikt, ik wilde eigenlijk antiklittenshampoo gebruiken maar vermoed dat dit niet zo goed is voor een kat. Ik heb geen foto van de wasbeurt, toen had ik mijn handen vol. Gelukkig hielp Suzanne met zijn staart wassen terwijl ik zijn voorpootjes vasthield, hij probeerde zich steeds los te wurmen, maar klagelijk miauwen zoals Pluis kon deed hij niet. Na het wassen heb ik hem steving in een paar handdoeken gewikkeld en toen hij een beetje droog was heb ik hem voor een uurtje in de warme badkamer (vloerverwarming) bij laten komen.
En op deze foto zit hij op een dekentje waaronder een elektrische kussen ligt (met magnetische golven) zodat hij lekker warm blijft. Toen ik nu net naar boven ging lag hij er languit op, heerlijk.
En op mijn UFO (unfinished object) ligt een ander mormel, hij had vast gehoord dat ik tegen Evelien zei dat de kreukels eruit moeten en dat ik hem daarom even op de grond liet liggen. Daar kon Zopje zich heel goed in vinden en wilde gelijk helpen met de kreukels eruit te liggen, al kijkt hij hier heel ondeugend alsof hij zich er elk moment in kan wikkelen; dit doet hij in de badkamer wel eens als er een handoek op de grond is blijven liggen. Zipje ontweek me daarnet toen ik hem binnen liet, dat ik vanmiddag op zijn tenen stond zit nog vers in zijn geheugen.
De avonturen van Zipje en Zopje 