Gaat erg lekker

Met de ragtime quilt, maar niet zo snel als ik had gehoopt, dit komt gewoon omdat er van alles tussendoor komt. Ik heb de boven en onder lapjes met tussenvulling op elkaar gestikt met een hele mooie verlopende King Tut garen, en toen ik tig blokjes had genaaid met een lege onderspoel, en ik het draad van de bovenklos weer opwond, ontdekte ik dat hij vreselijk aan het draaien was. Dus het draad was al die tijd verkeerd van de klos getrokken.

Met normaal naaien heb je hier verder niet zo’n last van, met doorquilten is dit vaak de reden waarom het draad knapt. Ik rolde het garen weer helemaal op de klos tot het bijna strak stond bij het lapje, en met volle onderspoel trok ik eerst het onderdraad omhoog door de naald 1x op en neer -of beter gezegd neer en op- te laten doen

en dan wind je het bovendraad helemaal op de klos zodat hij tussen de naald en stof geen lus meer maakt, en dan kan je weer gaan naaien.

Mooi kleurverloop, het is toch wel een favoriet van mij onder het doorquiltgaren als ik over verloopgarens praat vanwege het korte verloop, elke 2 cm een andere kleur, waardoor er minder gaten vallen, optisch gezien.
Normaal hecht ik bij ragtime quilts nooit af en aan, behalve later als ik de buitenste blokken vastnaai, en ook nu ik halverwege een stiksel opnieuw begin. Ik wilde het garen nu wel goed laten afrollen, meestal gebruik ik de klosdraadgeleider van de Bernina die achter mijn Pfaff staat,

en als ik beneden zit laat ik het draad over de buislamp lopen, of ik pak de speciale houder hiervoor, maar dat kon toch handiger?
Met een tangetje even aan de slag gegaan, iets uitproberen, en hoera, het werkt. Het is wel flink knijpen om de pinnetjes er uit te halen om het draad er door te halen, maar dit moest ik alleen doen omdat ik het draad niet wilde afknippen en opnieuw inrijgen

Zal ik er een patent voor aanvragen? Als je dit ook zo doet, moet je bij de eerste steken even de spanning testen, het kan zijn dat doordat het bovendraad een extra omweg maakt deze ietsje losser (lager getal) gezet moet worden

Woensdagmiddag was het spelen met lapjes op Evelien’s kamer, de rode lapjes liggen naar beneden gericht als een dambord, en ik hoefde zo alleen maar te kijken dat aan de zichtbare kant niet teveel van hetzelfde tegen elkaar aan lag, pfff, alleen maar….. en toen alle rijen nummeren en opstapelen

en per 3 rijen de blokken aan elkaar kettingnaaien met een inch naadbreedte. Normaal doe ik de naad op het zicht met hulp van de inchstreep rechts van de steekplaat, maar kijk eens wat een handige hulpstuk ik van de Bernina machine kon gebruiken, dit wordt meestal ingezet om rasters door te stikken bij kleding, tassen en doorquilten. Uiteraard kan je ook dubbelzijdige plakfoam gebruiken, of post-it blokjes

Kettingnaaiend drie banen gelijkertijd naaien krijg je heel handig dat je niet de verkeerde baan tegen de verkeerde kant kan vastzetten. Webbing heet dit geloof ik.

een avondje knippen, met mijn speciale scharen lukte hetniet al te best, ze waren na de laatste ragtimequilt bot geworden en hadden ook teveel speling gekregen,

dus met een gewone schaar inknippen, 3 rijen is wel het matje per dag, om overbelasting te voorkomen.
Zopje hield me goed in de gaten en zorgde dat ik voldoende pauzeerde

en daar waar de volgende baan tegenaan komt heb ik de naden nog niet ingeknipt, dit werkt namelijk niet zo handig met al die flapjes.

de volgende drie rijen zijn ook al aan elkaar genaaid, die ga ik vanavond al tv kijkend inknippen, en dan kan ik ze tegen de eerste drie vastnaaien. Rustig aan, dan breekt het lijntje niet.