De lente komt er aan, volgens de nieuwsvrouw is het al lente, omdat het eerste kieviet ei is gevonden; barbaarse traditie om het legsel van het nest te plukken en aan een burgemeester te geven als een trofee. Zet hij het ei in een kastje, bij al die andere eieren? En die moeder kieviet dan, denken ze daar niet aan? Zielig.
Nee, dan 22 jongens op een veld achter slechts 1 bal aan laten rennen, en dan mogen ze nog geeneens aan elkaars shirtje trekken, of rollebollen over het veld, want dan wordt er gefloten; als de scheids het niet doet, dan wel het publiek. Zo brachten mijn ventje en ik het begin van de middag door in een skybox van het NAC stadion (Breda), mooi weer, zonnetje in het gezicht, geur van vers gemaaid gras, hapje, drankje, ach, het was vol te houden, en het leuke was dat ik nog lieve en dierbare mensen zag, die ik al een tijd niet had gezien. Ze waren ook nog eens blij mij te zien, dus dat is dan helemaal mooi meegenomen.
Thuisgekomen ben ik snel verder gegaan met mijn 3e Rose of Sharon block, wat is-ie mooi geworden, al zeg ik het zelf. 
Morgen lekker doorquilten, en dan mag ik van mezelf nog een paar huisjes maken. Gisteren heb ik er weer 3 gemaakt,
het huisje zonder wat voor de ramen is het enige huisje dat ik met de hand heb gemaakt, op de workshop bij Dorry, in December.
De foto’s op deze blog heb ik rechtstreeks via mijn iMac geplaatst, om duistere redenen heeft iMac geen goede relatie met Photobucket en Flickr, tenminste, ik krijg het niet voor elkaar. Wel de speciale apps voor de iMac, die kreeg ik er zonder problemen op, maar met foto’s uploaden, daar doet-ie zo lang over, als het al lukt, en dan staan ze gescrabbeld in de Photobucket-album; middelste deel van de foto klopt, maar wat dan rechts moet staan, staat links, en wat links had moeten staan, staat rechts. Diepe zucht, het zal me vast wel gaan lukken, uiteindelijk.
De avonturen van Zipje en Zopje 