terras

Vanaf half 8 zijn STM (stratenmaker/tuinaanleg meneer) en BSTM (de broer) al aan de slag, B2STM is er niet bij, vrijdag werkte hij wel mee om te zorgen dat de oprit aan het eind van de dag klaar was. STM heeft 4 broers die allemaal in het buitenwerkvak zitten, en ze kunnen het goed vinden met elkaar, steken de handen uit de mouwen waar nodig, gezellig! Ze zijn nu begonnen aan het terras dat tegen de heg tussen ons huis en dat van de buren komt, het wordt 5 meter breed en 7 meter lang, met tegels van 1×1 meter lijkt het een simpel klusje, maar ze zijn loeizwaar. 

Zaterdag 12 uur schoot Perry in gang, er moesten nog 3 lampen opgehangen worden en zwager Pierre had zijn boormachine weer zelf nodig, dus moest het er nu echt van komen.   3 gaten later en een hoop gemier met draadjes en hulp van Tim en Evelien en de lamp in de keuken hing. Ik hield het bij stofzuigen tijdens het boren, waarbij ik vooral niet te lang omhoog moest kijken want dan viel ik om ☺ en dat zonder drank op! Tot onze grote opluchting gaf deze lamp wel heel veel licht, hij lijkt op de foto klein misschien, maar de ronde ‘kap’ is bijna 40 cm doorsnede, ds niet kinderachtig. 3 uur werk en toen hingen 3 lampen, 1 planchet en 1 handdoekenrekje (ja, die in de kleine badkamer, nu pas) dus, en riep Perry dat dit de laatste lampen waren die hij in dit huis zou ophangen. "Eens maar nooit weer". Dat roepen we allemaal wel eens, ik geloof dat ik het na elke 2 pers.quilt maken zeg, en toch trap ik er steeds weer in. Het genot achteraf haalt de scherpe kantjes van het gezweet en gemopper af, alleen denk ik niet dat dit ook geldt voor Perry en z’n lampenophangerij, tenzij ik hem nou elke keer bewust maak van het genot van de lampen. Als het nou postzegeltjes waren, maar die hang je niet aan plafonds, ze geven gewoon niet genoeg licht.

Nu ik sinds gisteren mijn kaakholtes spoel met de Neti pot , heb ik het gevoel in mijn voorhoofd alsof ik van de hoogste duikplank recht het water in ben gesprongen; de kaakholteontsteking was al niet zo fijn op zich, antibiotica en spoelen moest het verlichten maar het voelt nog niet zo.

Nog enkele foto’s van de bestrating,   het ziet er mooi uit, er moet nog zand ingeveegd worden en ze gaan het nog een keer met nog zwaarder trilmachine aantrillen.

Maandag staan ze al om half 8 op de stoep, letterlijk en figuurlijk ☺

Zien jullie dat beeld met die dame met schaal op haar hoofd? Zodra hij een vast plekje heeft ga ik er echt een vogelbadje van maken, de merels gebruiken het nu al dagelijks met een hoop gespetter, en gisteren wilde een roodborstje er gebruik van maken maar het bleek te diep. Dus schoonmaken, een stop in de afvoer (het zit nu verstopt met blad denk ik) en vullen maar.

mooie dag

Het leek wel lente, de vogels zongen vanmorgen -ondanks de nachtvorst- uit volle borst en de zon was de hele dag te zien, heerlijk. De STM en BSTM waren druk aan de slag, kabels ingegraven voor verlichting en gleuven graven voor de opsluitbanden.Aan het eind van de dag zei de STM dat hij verwachtte dat morgenmiddag de bestrating al zover was dat we van het ergste zand en modderzooi af zouden zijn. Ook de oprit zou klaar zijn. Yes! Bij de zijdeur ligt al 1 rijtje stenen, om de hoogte van het zand te bepalen natuurlijk, in het huis-foto-album heb ik veel meer foto’s gezet. 2 vrachtwagenladingen met stenen werden afgeleverd vanmiddag, hele mooie zwarte, zal vast mooi staan in de tuin. Een lading (oude) stoeptegels hadden de mannen vanmorgen al opgehaald en liggen op hopen in de achtertuin. Deze komen onder de tuinhuisjes te liggen en hoeven dus niet zo chique de friemel te zijn.

Over tuin gesproken, nu dat alle heggetjes en planten er uit zijn, valt het leven op dat onder de beukenhaag door onze tuin in komt of in wilt komen. De gewone klimop kan ik dan nog wel identificeren, maar wat is dit?

en dan deze in het plantsoen, moet ik me schrap zetten?

Ook heb ik een album aangemaakt voor the making of the Diamond Roses quilt. Ik heb vanmiddag/avond de halve blokken gemaakt om er een rechte rand van te maken.

Misschien zou ik ook een dode muisjesalbum aanmaken? Dit was Zipjes werk, deel 2, want de eerste zag ik hem gisteravond met huid en haar opeten op dezelfde plek.

Perry probeerde vannacht Witje binnen te krijgen door hem te roepen, hij zat net achter de containers en toen hij geen sjoege gaf, gaf Perry het ook maar op. Met een "stom beest dan blijf je vannacht maar buiten" gemompel vast nog in zijn mond liep hij de kamer in en wie zag hij op de bank liggen? Witje. Bleek dat Perry tegen de betonnen witte kat heeft staan praten ☺We steken het maar op slecht licht, zo laat op de avond.

getagged

Wil ik afsluiten om Perry wakker te porren -zit vast achter zijn pc te dutten- om in de keuken een lamp op te gaan hangen (niet de meest ontspannen bezigheid zo vlak na en voor het slapen) zie ik dat ik getagged ben door Maya. What the F… is dat nu weer? Even spieken bij Maya en wat gekopieerd. Het is een soort kettingbrief zie ik, nou, zolang ik geen sokken hoef op te sturen of postzegels hoef te plakken met bedelverhalen vind ik het al goed.

Wat houd het in?

1. Zodra je genoemd bent, plaats een link naar de persoon door wie je genoemd bent.         2. Plaats de regels op je blog.                                                                                                   3. Vertel 7 dingen over je zelf op je blog.                                                                                 4. Noem en plaats linken naar 7 van je favoriete blogs.                                                           5. Reageer op die 7 blogs zodat de auteurs weten dat ze getagged zijn.

OMG en dat allemaal nu nog?

De link heb ik al geplaatst, helemaal bovenaan.

De regels staan er ook.

maar 7 dingen over mezelf vertellen, da’s niet veel.

1) ik ben in 1961 geboren in Geelong, dat ligt in Australië ‘vlak bij’ Melbourne, in Victoria. Mijn ouders zijn Nederlandse emigranten die in de jaren ’50 de grote plons waagden. In ’67 gingen we met de boot terug naar Nederland, naar Terneuzen, waar ik opeens ‘fallen angels’ zag, dames in klederdracht. Van sterrenbeeld een kreeft, heel huiselijk typje dus, en kan met wildvreemden heel makkelijk een praatje maken, wat ik ook regelmatig doe, tot grote verbazing, verbijstering en soms schaamte van de kinderen ☺.

2) Ik ben van school (Mavo-klantje) af de verpleging in gegaan, eerst als ziekenverzorgende, daarna als A-verpleegkundige met na de diploma halen nog door geleerd voor de aantekening intensieve zorgen en hartbewaking, zoals ze dat in Oostburg zo nuchter noemen. Op de deur van de afdeling stond wel ICU-CCU. Ik ben duidelijk een laatbloeier.

3) Ik heb tot mijn 28e in het ziekenhuis in Oostburg (Zeeuws Vlaanderen, vlak bij Sluis, Knokke, Brugge) gewerkt, daarna ben ik naar het land van de carnaval gereden om in de Klokkenberg in Breda nog te werken op de intensive care afdeling waar de patienten direkt na de hart- of longoperatie terecht kwamen.  Leuk werk maar wel eentonig, geen dronkelappen of ongevalspatienten, geen zwangeren met vergiftigingen of bejaarden met digoxinevergiftiging, vakantiegasten met infarcten of alcoholisten met slokdarmbloedingen. En wanneer de shit the fan hitte -om in goed Nederlands te zeggen- dan kwam de crashteam aanscheuren om al het leuke werk uit handen te rukken. Buggers.

4) ik kwam naar Brabant om een leuke vent aan de haak te slaan, en dit is me aardig gelukt;-) na 4 maanden had hij me al ten huwelijk gevraagd. Mijn eerste afspraak na de eerste ontmoeting was al met zijn hele familie, da’s lef hebben he. Het viel me toen op dat alle mannen een snor hadden, zo stom als je daarop let. Terwijl in ons gezin niemand een snor had.

5) 3 kinderen hebben we, 2 meisjes en 1 jongen, 16, 15 en 11 zijn ze, slim, sociaal en lief; en ook hebben we 3 katten, 3 kerels zonder ballen.

6) 2 jaar geleden hing ik regelmatig aan ’t infuus voor een totaal van 8 chemo’s, ideaal celverjongingskuurtje en een -zij het maar tijdelijk- all-over ontharingsmiddel, de bijwerkingen waren minder lekker, wat een gif. Maar het heeft zijn werk goed gedaan, de non Hodgkin tumoren die in mijn onderste ruggewervels en rondom de wervels overal zaten te klieren zijn verdwenen en volgens de oncoloog loop ik hier over 25 jaar nog rond -maar dan moet ik wel wat afvallen want overgewicht geeft weer andere klachten.

7) mijn hobbies zijn QUILTEN, tuinieren, koken en bakken, foto’s maken, lezen en detectives kijken, lekker muziekje op en boggle spelen.

Nu nog 7 bloglinken noemen, hallo, ik ben blond hoor. 7?

Dita omdat zij opdezelfde boot naar Australië zat als mijn ouders in de jaren 50.

Marjon een ‘lotgenootje’ die ik leerde kennen tijdens de revalidatie bij ‘Herstel en Balans’ en die dus een aangetrouwd familielid van Perry bleek te zijn. Over een kleine wereld gesproken.

Wietske die hele mooie dingen maakt en niet vies is van experimenteren

Rens een Australische Nederlandse die ik 1 keer onmoet heb en wiens weblog ik ook graag volg.

Linda net als Rens nu in Brisbane wonend, maar nooit in ’t echt ontmoet.

Dorry ’t wordt tijd dat je je weblog even bijwerkt, veel te stil aldaar ☺

Mark een Amerikaanse man die quilts maakt, en die ene hele geinige blog heeft (dan moet je op de pagina die je te zien krijgt rechts op blog klikken) en regelmatig leuke dingen laat zien. Recepten, quilts, de nieuwste roddels. Ik zal hem nu wel een Engelse uitleg moeten geven over deze tag.

Zo, en nu deze 7 even mailen dat ik ze getagged heb.

genant

De kinderen laten zich zo heerlijk op de kast jagen, bv als we aan tafel over seks hebben; zonder dat iemand het er om doet komt het- door een opmerking van wie dan ook- vaak daarop uit- soms een schunnige mop, of opschepperij van Perry z’n kant om ze te stangen. En steevast reageren de oudste 2 er op met opmerkingen als: "Getsie, da’s teveel informatie" of "da’s goor,dat wil ik niet horen", oid. Suzanne niet, die zit te grinniken en vindt het ‘leerzaam’.

Vanavond vertelden we het verhaal dat we op ons huwelijksreis in een seksclub zijn geweest. Boeiend. We zaten in ons hotel in boekjes te bladeren, kijken wat er ’s avonds te doen was in Sacramento. Ik zag een reclame over een masagesalon waar Oosterse meisjes Shiatsu-massage gaven, heerlijk! Ik heb een jaar deze cursus gevolg en hoorde vaak van Perry dat het heel ontspannende massage was, en dat wilde ik ook wel eens ervaren.

We reden er naar toe, de buurt werd steeds onguurder, en we kwamen uit bij een soort seksclub (maar dat zag je niet aan de buitenkant) op een soort industrieterrein. Er stonden dure auto’s buiten, dus het zat wel goed, dachten we heel naief. We kwamen binnen bij een soort receptie, allemaal van die Oosters uitziende meisjes, sexy gekleed; na uitleg wat we kwamen doen sprak de zwaar opgemaakte ‘receptioniste’ -de madam- 2 meisjes aan en die schoten naar achteren om later in ‘normale’ kleren ons mee te nemen, giebelend.

We kwamen in een romantisch verlichte ruimte met een rond zwembad, een rond bed, massagetafels en een kleine houten hok wat een 1 persoons infrarood sauna bleek te zijn en heel veel spiegels☺. We kregen een vrij hardhandige massage, de jonge vrouw die mij deed vertelde giegelend dat dit de eerste keer was dat ze een vrouw masseerde en toen ze hoorde dat we op huwelijksreis waren en dat ik 6 weken zwanger was, werd ze helemaal lyrisch. Na de massage lieten ze ons alleen, ze wezen nog op de sleutel in het slot, zo van ‘help yourself’. Zo makkelijk zijn ze er denk ik nooit vanaf gekomen. Toen we daar zo lagen na te genieten en beseften wat voor een massagesalon dit was, hadden we de grootste lol, wat een verhaal om later aan onze kinderen te vertellen.

vorderingen

Zo ga ik de quilt voor Evelien maken, met deze dieprode sashings en zilvergrijze diamantjes er tussen. Ik zit nu met een kaakholte-ontsteking (’t is ook steeds wel wat met mij, ik kijk elke morgen angstig in mijn broek of er geen pieleke is gegroeid) en alles lijkt trager te gaan in mijn bovenkamer, vermoeiend!

Evelien is thuis, 4 dagen van hossen en feest vieren is niet in haar koude kleren gaan zitten, ze is bek af.Dus nee Tim, we gaan vanavond ook niet naar Osaka ☺

STM en BSTM zijn mannen van de klok, stipt 8 uur worden we gewekt door het liefelijk ronken van de graafSquat, en nog geen half uur later horen we de trilmachine al in volle werking vlak onder ons slaapkamerraam. Kreunend hijs ik mezelf uit het warme bedje, en met een bonkende hoofdpijn, dichtzittend oog (ik heb eergisteren een korreltje erin gekregen tijdens het omhoog kijken naar het gaatjes boren in het keukenplafond) en moe gevoel ga ik me maar douchen en aankleden. Daar knapt een mens wel van op, een beetje stomen onder de douche. Mijn oog voelt trouwens een stuk beter dan gisteren, ik moet er niet teveel in wrijven. Als om 4 uur STM en BSTM -doorweekt van de regen- weer naar huis gaan, maak ik een paar foto’s van de tuin.

mooi vloertje

Terwijl Evelien al 3 dagen de hort op is, carnaval vieren en de uurtjes in bed -hopelijk- bij een van de vriendinnen thuis doorbrengt, ben ik aan haar quilt bezig. Om de layout goed te kunnen bekijken en te zien of ik er al bijna ben, heb ik de blokken op de grond in de hal gelegd, en van bovenaf kan ik nu heel mooi een foto maken. Het lag er net toen Tim de trap af liep. "Vind je dit nu handig mam?" , vroeg hij terwijl hij zijn best deed naast de blokken te stappen, daarbij in 1 hand een bordje en kopje en in de andere hand een glas en een lege colafles vasthoudend. "Maar ’t is wel mooi", zei hij, de keuken inlopend, en er achter aan naadloos een: "Waar gaan we vanavond eten, bij Osaka?" Bewaar me, ik ben al blij dat de broodjes er in zijn gebleven vandaag en niet in vloeibare vorm ‘the building’ hebben verlaten.

En dit is hoe de tuin er bij ligt nu  STM en BSTM naar huis zijn, je kan heel goed dus zien waar de terassen komen. Op het laatste plaatje staan nu nog al die taxusheggen, die zijn morgen misschien ook al weg.

domper

Gistermiddag hadden Perry en ik even de puf (want allebei flink aan de dunne) om een lamp in de keuken op te hangen die ik zaterdagmiddag had gekocht; ik vroeg om een lamp die de hele keuken in fel licht zou zetten, romantische verlichting hoort daar nl niet thuis, en toen ik een lamp aanwees zei ze dat die er heel geschikt voor was. Omdat zij kennis van zaken had -daar mag je van uit gaan- heb ik kritiekloos deze lamp gekocht. Om kwart voor 6 hing hij,  wat met een hoop gepuf en inwendig -soms ook uitwendig-gefoeter gepaard was gegaan, en toen ik hem aan zette bleek dat een kaars er van zou winnen. Ik was boos, terleurgesteld en gepikeerd, die lamp moet er weer af en omgeruild worden of geld terug, zijn ze nou helemaal besodemieterd?

Gelukkig weten de STM-en wel van wanten, om 8 uur raasde de moter door de tuin en terwijl ze aan de soep zaten heb ik even foto’s gemaakt: en terwijl ik dit blog is het heggetje rond het boompje ook al exit, ze zijn nu de vakken aan het afzetten met draden waar afgegraven moet worden voor bestrating.

tuin

Vanmorgen 8 uur liep de stratenmaker/tuinaanlegmeneer (STM) het pad op met kruiwagen en scheppen. Hij zou vandaag samen met zijn broer starten met het sloopwerk, muurtjes er uit en gras eruit. In de woonkamer lagen Evelien en haar vriendinnen in diepe rust na een halve nacht stappen (tot 4 uur), diep rust voor zolang het duurde, want broer van STM (BSTM) reed de tuin in met een kleine tractor/graafmachine. Wat een herrie. Vanuit de keuken kon ik het mooi volgen   en na een tijdje heb ik ook van bovenaf een foto gemaakt. Ze hadden een hele kluif aan de muurtjes, vooral wat onder de grond zat, de fundering. Die was net zo hoog als het muurtje zelf en heel lastig er uit te halen. STM ging even weg om een pneumatische beitel of zoiets te halen, en daarmee trilde hij de fundering in hapklare brokken en toen kreeg BSTM met zijn graafmachine de stukken er wel uit. De container zat helemaal vol met puin! In de garage had ik een zithoekje gemaakt, met tuintafeltje met daarop een kleedje, krantje en de radio aan; koffie en erwtensoep werden geserveerd, de rest hadden ze zelf bij (normaal eten ze dus in de auto). Ze hebben met meetapp. de palen in de grond gezet waar afgegraven moet worden voor bestrating, en vanaf maandag komen ze elke morgen om 8 uur om te werken. STM zei dat ik echt niet elke morgen zo vroeg op hoefde te staan, wat ik wel heel fijn vind. Een beetje uitslapen, daar ben ik hard aan toe en ik begin er morgen al mee ☺

Nee, dit is geen quiltje, maar het tuinontwerp. STM en zijn broer leggen ook graszodes aan, dus dat laten we gelijk doen, dan ziet de tuin er al heel anders uit. Dat doet-ie nu al, met die lelijke muurtjes weg (op 1 na, die in de zijtuin mag blijven). Die grote groene cirkels rechts moeten bomen voorstellen, linksvoor vervalt, want net links daarvan hebben de buren een grote bol-Acacia staan.

plaspauze

Een maand geleden zoiets moest Tim in het theater helpen bij een voorstelling instrumenten op het podium zetten enzo, helemaal in het zwart gekleed met schoenen van z’n pa aan, hij zag er uit om door een ringetje te halen. Krijg ik net dus een foto te zien betreffende de "enzo" werkzaamheden, Tim staat rechts.:

Na tafelen kan heel leerzaam zijn, ook voor moeders, zo bleek vanavond maar weer. Ze hadden het over gasten op school en de term ‘moiboys’ viel af en toe, nooit van gehoord. Hier bedoelen ze dus ‘metroseksuele‘ jongens mee, hele ijdele jongens. Hier op school dragen deze jongens hun haar lang en glad in de nek -een matje genaamd- met boven op hun hoofd het haar in een punt. Toen ik dat hoorde herinnerde ik me een voorval in de stad vorige week; ik liep door het winkelcentrum en botste bijna tegen een knul op, die zijn haar in een hoge punt naar boven had gekamd. Geen idee waarom, maar ik zei kwasi-geschrokken: "Hé, een Teletubbie!" en liep toen door, de knul vast verbouwereerd en gekwetst achter latend. Hij dacht er heel cool en mooi uit te zien en dan wordt-ie uitgemaakt voor een Teletubbie. Tim lag in een stuip toen ik dit verhaal aan tafel vertelde.

Om het van de hak op de tak springen helemaal compleet te maken: we kregen toen we hier kwamen wonen van collega’s een grote schaal met een bloemstuk er in. De bloemen deden hun naam eer aan en gingen dus stuk, over bleef een mooie schaal, een woeste tak, een soort dildo van een halve meter uit het oerwoud en een krullerige plant die nooit water nodig heeft. Gisteren heb ik een paar potjes met bolgewassen gekocht, druifje, narcissen en hyacinten, en deze keurig in de schaal gezet. Ik moet zeggen, het ziet er heel mooi uit!