Perry en ik zijn heel wat gewend wat betreft de muzieksmaak van de kinderen, je legt je er bij neer, maar beginnen ons nu toch ernstig zorgen te maken over Tim. Eergisteren zong hij een liedje van Guus Meewis en vanavond hoorde ik hoge melodische stemmen uit zijn kamer komen, van deze dames . Niet verkeerd, en hij had alleen het geluid en niet de beelden erbij, (hij zat volgens mij op World of Warcraft) , ik heb even gezocht en vond ook dit liedje. Hele mooie stemmen, en -wat ook goed zal doen- mooie vrouwen. Ik denk (ai) dat Tim een contrageluid nodig heeft om tegenover het heavy gegil en gegrom van die metal zangers met oortrommelscheurende gitaargeluiden te zetten.

je zult ons niet horen klagen.

dat meen je niet

Gisteravond kwam ik thuis van de bee en zag een auto met draaiende motor en licht binnen aan bij het plantsoen naast ons huis staan, de bestuurder -een jonge man- zat zo te zien te bellen. Ik liep naar binnen en zei het tegen Perry en samen keken we naar de auto die toen door reed, de nummerplaat kon ik maar gedeeltelijk lezen en lachte nog dat ik me niet moest aanstellen, 1 keer voor Shirley R de Vries spelen was genoeg geweest.  Wordt er vanavond 8 uur aan gebeld, en staat er een politieagente voor de deur. Of we iets verdachts hebben gezien want vannacht rond half 3 is er 2 huizen verderop ingebroken. Perry kon haar vertellen dat het een kleine blauwe auto was, ik kon vertellen dat het een donkerharige jonge gast was en dat was het. Zwaar balen dat we geen nummerplaat konden doorgeven, echt jammer, want dan had ze kunnen nagaan of die er iets mee te maken had.

Wat kan je nou doen tegen dit tuig? Een paar waakhonden in de tuin laten lopen, knikkers bij de achterdeur leggen en Zopje in de kamer laten lopen; die gaat zo rond je benen draaien dat je niet kan doorlopen, de politieagente kreeg ook een aaibeurt langs haar benen van Zopje  ☺ Ik heb een site vol tips gevonden. Die zal ik zo eens doorlezen, of er nog iets instaat waar we niet aan hebben gedacht. Tja, en Perry mag voortaan nog langer opblijven, dan haalt hij z’n slaap overdag maar in.

hyper

Afgelopen zondagmorgen zag ik allemaal zooi op de grond liggen, het leek wel of iemand met de hagelslag had gestrooid en ik wilde al bijna boos worden op de eerste de beste die ik tegen kwan, maar zag op tijd dat het mierenlijkjes waren. Misschien is dat als hagelslag voor een miereneter, maar hier wordt het niet op brood gestrooid. Er zijn culturen waar ze mieren frituren, die hebben vast geen mierenlokdoosjes om er vanaf te komen en maken van de nood een deugd; if you can’t beat them, join them or eat them.

De lokdoosjeswerken dus goed. Dat van gist en suiker en ontploffende mieren vond ik wel heel heftig, ik zag al spetters tegen de muren, brrr.

verstrooid

Zaterdag ben ik met Evelien naar een workshop Sushi maken geweest, een leuke kok van Hook aan de Haven kwam ons de fijne kneepjes van het vak in 1½ uur uitleggen, en toen kregen we tijdens het opeten van alle hapjes uitleg van een wijnimporteur, welk wijntje bij welk hapje het beste tot zijn recht kwam. We zaten aan een lange tafel met ieder een eigen snijplankje en bordje en stokjes voor ons, en met ingeoliede plastik handschoentjes aan mochten we zelf onze sushihapjes maken, rollen, in vorm drukken, snijden en opeten. Dat laatste was geen straf voor Evelien en mij, en we liepen ernstig voor op het op commando wijn proeven per hapje, erger nog: we hadden op het laatst nog maar 1 sushihapje over en dat was niet het juiste hapje voor bij de wijn die de man in ons glas schonk. Wat deze kerel niet zag was dat ik na een beleefd zipje waarbij de wijn amper mijn lippen raakte het glas in het spuugemmertje omkiepte. Ik moest nog rijden en dat zou  na 6 halve glazen wijn niet goed lukken vrees ik.

Tegenover ons zat een vrouw die met haar neus in de lucht alles veel te serieus nam, ze snapte mijn opmerking van "zelden zo’n strak gevoel in mijn mond gehad" niet toen de wijnexpert deze eigenschap -strak gevoel in de mond- noemde bij het wijntje wat net geschonken was. Humorloos. Ik denk dat de hete aardappel in haar mond in de weg zat.

Vanmorgen heb ik 1 kg sushirijst gekookt (in zo’n handige elektrische stoompan waarin het nooit meer kan mislukken), hier kan je lezen hoe het gaat. Nadat de rijst gaar is moet je er speciale (gezoete) azijn over gieten en dan moet het zo snel mogelijk afkoelen dmv voorzichtig omscheppen en met een waaier ventileren tijdens het omscheppen; niet roeren want dan maak je de korrels kapot. Dit heb ik voor het open raam gedaan, ik had niet zo snel een waaier bij de hand. Evelien heeft hapjes gemaakt terwijl ik Suzanne ophaalde (7,2 km heen en terug voor mij, ik denk 9 km voor Suzanne), en ze smaakten verrukkelijk! Helaas vergeten foto’s te maken van de sushi, we hadden het te druk met uitkiezen en opeten.☺Volgende keer doen we het wel, ik heb genoeg rijst klaargemaakt om nog ene hele week lang elke dag sushi te eten.

kruipers

De loodgieter die vanmorgen kwam om met camera het verstoppingsprobleem te onderzoeken was lang niet zo’n lekker ding als die de HR ketel kwam nakijken, en dus vond ik het ook niet zomaar goed toen hij zei dat hij eigenlijk niks kon vinden. Ik wilde zweet zien, en gauw een beetje, en dus gingen enkele tegels eruit om ook via het riool de leidingen van begane grond te inspecteren. Helaas ook niks van belang gevonden, dus moeten we het in de pot zoeken, de spoelkracht dus. Wordt vervolgd.

Als je tegen het buitengebied aan woont heb je niet alleen de lusten, maar ook enkele lasten die je maar voor lief moet nemen, zo vind mijn lief. In de woonkamer is een ware invasie van mieren gaande, en niet zulke kleintjes ook, en dus liggen er her en der verspreid over de begane grond mierenlokdoosjes, in de hoop dat het probleem hiermee snel opgelost is. De grens vind ik toch wel als ze de kasten inlopen, en dus flipte ik bijna toen ik er eentje tegen de wandkast op zag lopen, in 1 streep richting de kier waar achter het drank staat. Ik opende de deur en jawohl, ze hingen aan de fles Bayley’s, straalbezopen. Ik veegde ze uit de kast en ze liepen slingerend weg. Dus voortaan als ik een mier een beetje doelloos rondjes zie rondlopen, weet ik dat het van de drank komt, en niet van de mierenlokdoosjes. En nee, we trappen de mieren niet dood, want ik wil dat ze het gif hun nest inbrengen, en als je ze maar steeds dood trapt, dan komen hun vriendjes kijken waar ze blijven en zo blijf je aan de gang.

einde stilte

Tot mijn schrik zag ik dat ik al 6 dagen niet heb geblogt, jemig wat erg. Er is niks aan de hand hoor, gewoon veel te druk met huiselijke bezigheden en helaas is het quilten niet de schuldige.Even een updatetje:

de bestrating is klaar op een klein stukje naast de voordeur na, gelukkig ligt er wel een strak stoepje van de voordeur naar de straat en naar de oprit, dus is het gedaan met de baggerpoten in huis.

Witje heeft het nog niet helemaal begrepen dat ik het zandvrij wil houden, het leek wel of hij een askruisje had gescoord: hij heeft het wel in de gaten dat miepen en krauwen bij deze schuifpui het beste resultaat heeft, ook als de gordijnen dicht zijn en de tv aan staat komt hij er et gemak bovenuit, zo irritant dat je je wel haast met opendoen voor zijne majesteit. Hij doet het goed weer, voor zijn slechtwerkende nieren krijgt hij 1 pilletje en 1 poedertje ’s morgens en hetzelfde poedertje ’s avonds (door een lepeltje koffiemelk) en hij heeft geen overmatige dorst meer.

Afgelopen weekend hadden we verstopte riolering boven, het ploppen met de ontstopper zorgde alleen maar voor meer zooi in de douchebak en wcpot, dus de loodgieter laten komen. Heugelijk nieuws: we kunnen weer douchen en de wc gebruiken. Minder heugelijk nieuws: er zit een zonk in de leiding, wat een woord he, een ZONK, nooit eerder van gehoord en ik dacht dat het een typisch Brabants woordje was, net als Saant (zand) en Neffes (naast), maar nee, het is gewoon een gebrek in mijn opvoeding dat ik dat niet wist. Okay, deze zonk gaat niet vanzelf weg, wist die man me te vertellen, de vloer zou open gebroken moeten worden. DUH arme tegels, en de vloerverwarming kan je ook niet zomaar even opzij schuiven om erbij te kunnen. Maar eerst moet er met een camera in gekeken te worden, dat gaat via de wc, maar dan moet wel de pot er af. Weet dat er vloerbedekking ligt op de overloop bij de wc, hoor je me al kreunen? Vrijdag komen ze. Positief geluid is dat de opperhoofd van de verbouwing van hier denkt dat het probleem eerder in de buizen onder de badkamer -dus in de garage- zit, ik zal het rampenscenario maar in de koelkast zetten.

Ook de HR ketel had kuren, maandag was het ijskoud in huis, gisteren is er een monteur gekomen. Hij kon niks vinden, maar dat gaf niet, het was een lekker ventje om naar te kijken (de foto is niet overdreven)en dat maakte veel goed. -Wat nou, jongens, ik mag toch wel kijken? Trouwens, mijn hulp -die hem langs de badkamer zag lopen toen ze daar bezig was- stond er ook verlekkerd naar te kijken en moest lachen toen ik achter hem aan de slaapkamer in liep. Om naar het verdeelcentrum van de vloerverwarming te kijken ja. We waren het met de koffie later roerend met elkaar eens, dat hij niks kon vinden aan de ketel was helemaal niet zo erg. Hoewel Perry daar vanmorgen wel anders over dacht, toen hij een koude douche had.

Ik ga snel op de fiets, Suzanne oppikken, we ontmoeten elkaar bijna halverwege (kwartiertje fietsen). Het is heerlijk zonnig weer, wel koud nog, iets van 4ºC 

ver klaar

Vandaag zijn ze met 3 man sterk aan het werk, STM, BSTM en VSTM (vriend van…), met een kleine graafmachine heeft VSTM de hele tuin omgespit, dat gaat vlotter dan met de hand. De grote losliggende wortels hebben ze er uit geharkt; nu moet het een paar dagen ‘rusten’ en inzakken, en dan gooien ze er nog compost overheen en dan gaan de graszoden er op. Ik moet nog even navragen of STM dat al met zijn ‘maat’ heeft geregeld, of dat wij dat moeten doen. 

Het is net als in het hele land flink mistig en koud, maar gelukkig valt er geen regen dus "we mogen niet klagen mevrouw.", aldus STM. Met de lunch serveer ik een grote kom zelfgemaakte erwtensoep, meer rookworst dan soep leek het wel ☺ maar het smaakte prima.

hier zie je dat ze al het hoekje om zijn gegaan met straten. Kijk, daar zijn ze al: en als ze niet verder kunnen met de voorkant (doen ze het laatste vanwege de machines die anders de boel kapot rijden) dan gaan ze de zandbakken dichttegelen met gewone stoeptegels: hier komen later het tuinhuisje en fietsenberging op te staan, aan weerzijde van het grote terras, die dan over die breedte ook overkapt wordt. Ook hier moeten we achteraan gaan, ze groeien niet vanzelf uit de grond op, hoe goed de compost ook is. Bestond dat maar, een zakje compost voor groei van tuinhuisje, eentje voor de groei van pergola, eentje voor een waterpartij, een zelfonderhoudende English garden, mmmm; ik moet van de drank afblijven. Vanmiddag stonden er 3 flessen op het aanrecht, eentje met advokaat, eentje met koffielikeur en eentje met Irish coffee likeur. In de koelkast staan 2 schalen, een met een Irish coffee taart (recept van broer Henk), en eentje met Tiramisu, en ja, van beide taarten was behoorlijk wat uitlikwerk (daar zorg ik altijd wel voor); ik heb een walm van drank om me heen, de STM en BSTM sloegen bijna achterover toen ik ze riep voor de koffie en ze roken allebei even aan hun koffie, of daar ook geen drank in zat. Heeft ook wel zo zijn voordelen, een beetje roezig vind ik dat de puntjes van Eveliens quilt wel mooi bij elkaar komen zonder af te spelden en het scheelt me een hoop tijd. Ik vrees alleen dat ik ook naar de fles zal grijpen als ik ook door ga zetten en hem op deze manier ook afmaak; niet om aan te zien.

vervolg dievengilde

Werd net aangebeld door politie, ik schrok me lam tot ik de dienstfiets zag; slecht nieuws gesprekken doen ze per auto (tenminste, wat ik ervan heb gehoord). Deze wijkagent wilde uit mijn mond ook nog het hele verhaal van de gluurder in auto horen met alle details (arme man, hij kende me nog niet en keek een half uur later steeds op zijn horloge, zo van "Houd die nooit meer op met praten?"), en hoopte met mij dat ze hiermee de dader(s) snel te pakken hebben, want vorig jaar was er ook een golf van inbraken in deze wijk, zelfde manier als vrijdagavond en hij was bang dat dezelfde inbrekers de buurt weer gingen aandoen.  Ik denk dat ik mijn stoel met pc toch maar op de overloop (aan de voorkant van het huis) zet, onder het raam met een webcam gericht op de straat, een soort Shirley R de Vries praktijken ☺

inbrekersgilde

Vrijdag was er voor een klein kapitaaltje aan stenen voor onze deur afgeleverd, het stond allemaal op straat voor het pakken, en toen BSTM en STM naar huis waren viel me een zwart busje me op; met getinte ramen reed het stapvoets langs ons huis, stond stil bij de oprit (nummerplaat las ik op en schreef het gelijk op de kalender, je weet maar nooit) en toen ik even later de keuken uitliep richting trap zag ik hem weer stilstaan, neus de andere kant uit, en ’t leek of hij de andere stapels hele grote stenen stond te checken. Ik belde STM of deze stenen gewild zijn bij de dievengilde, maar hij verzekerde me dat de hoeveelheid te gering was en de stapels te zwaar. Dus liet ik het voor wat het was, tot nu net.

STM belde aan en naast hem stond de bewoner van het hoekhuis in het begin van de straat. Bij hem was vrijdagavond  via een achterraam (uitgesneden) ingebroken, en of ik iets verdachts had gezien/gehoord. Wat voelt dat goed als je dan een nummerplaat, kleur en merk van de verdachte wagen kan opgeven. Ik hoop zo dat de man vandaag nog zijn spullen terug heeft.

in de weer

Terwijl er al weer een rij naast de naaimachine ligt te wachten op vaststikken laat ik even een foto van de tussenstand zien: duidelijk te zien dat het linkerdeel met hoekstuk al aan elkaar gestikt zit. Ik heb het gestikte deel hier wat hoger op de designwand geplakt dan de losse blokken, zodat het niet kan uitlubberen, van de schuine delen zijn er dus helaas ook een stel schuin van draad en ik merkte met het vaststikken dat het bij sommige blokken was uitgerekt! Daar kwam een dotje ervaring aan te pas om het uitgelubberde terug in vorm te krijgen zonder dat de top er later als een megaBH uit komt te zien.  Op de detaifoto kan je de stof beter zien welke ik voor de diamantjes gebruik, boven het diamantje heb ik het ook gebruikt.

De rij die er tegenaan moet ligt dus naast de naaimachine op tafel. Daar ga ik morgen aan verder, het blijft spannend of ik genoeg rode stof heb, misschien ga ik het net op m’n blote billen redden.