Het is altijd zaak om je hoofd er bij te houden, maar wat nou als je al dood bent, dan kan je er weinig meer tegenin brengen he. Zo verging het ook een muis deze morgen vroeg. Voor degene die nu net een smakelijke hap nemen van een broodje bapao, boterham met pindakaas of een koffiekoek, eet eerst maar even lekker door voordat je verder leest.
Op? Mond leeg en doorgeslikt, weggespoeld wellicht met een slok koffie. Fijn zo.
Vanmorgen rond half 9 kwam de glasservice om eindelijk de zilvergrijze achterwand te plaatsen in de keuken, 1 grote en 1 kleine, en het was dan ook binnen een half uur gepiept. 
Meneer stond even doelloos rond te draaien in de keuken met een propje tape, de prullenbak zit verstopt in het aanrechtkastje en hij was blij dat ik zijn non-verbale communicatie snapte. Meneer de deur uit, ik loop blij terug van de voordeur en zie nog een propje naast de mat liggen. "Nog een propje tape zeker", dacht ik en pakte het op, maar het voelde zacht en nattig aan en ik liet het van schrik vallen, bloed op mijn vingers, getsiedekkie! Met een stuk wc papier pakte ik het op, nadat ik eerst mijn handen grondig had gewassen, (en waarom ruikt ik daarna nog aan de vingers? brrr) en deponeerde het geval in de wc pot, waarna ik het goed kon inspecteren. Zijn tong hangt er uit, je hebt Youtube echt niet nodig om gruwelijke beelden te zien.
Op het pad naast de voordeur lag de rest van meneer muis, daar heb ik maar geen foto van genomen, ’t was geen mooi plaatje kan ik jullie wel vertellen.
De avonturen van Zipje en Zopje 